120-تفاوت نقش و شغل :

-بی سیم چی

-بله

-مخابره کن به برادرم

-چی بگم

-بگو:

نقش همه ما در کار گروهی یکسان است ، مانند زمان حضرت رسول

جعفر و مصعب مسئول پایگاه فکری اسلام بودند

حضرت خدیجه مسئول پایگاه مالی اسلام

و دیگران مسئول جهاد

نقش همه این سه گروه گسترش اسلام بود

ولی شغل ها تفاوت داشت

ما هم همین گونه ایم

نقش همه ی ما یکسان است

ولی شغلمان فرق می کند

در لشگر امام زمان هم همین گونه است

شغل ها زیاد اند ولی نقش ها یکسان

یه سوال:

تو دوست داری گارگر ساختمانی لشگر امام زمان باشی

یا متخصص لشگر کفر؟

117- خارج شدن از خود ...

و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله ...

من و برادرم اگه :

از خودمون از آرزوی های حقیرمون از تمناهای کوچک مون

رها بشیم

از این خونه ای که برا خودمون اطرافمون ایجاد کردیم 

بیرون بزنیم

مرزها رو زیرپا از بین ببریم 

اون وقت به رضوان می رسیم

اون وقت شهید میشیم

...

107-افطاری سه روز روزه (صراط)

 آنچه ثابت و پا برجاست، نقش ماست، که عبودیت است و اطاعت، این است که اصالت دارد، نه عبادت نه خدمت، نه ریاضت و نه شهادت.

با این دید دیگر در گرو موقعیت‏ها نخواهیم بود، که اگر با فلانى باشیم بهتر خواهم بود. اگر با فلانى ازدواج کنم، به من رشد مى‏دهد و از این حرف‏ها ... چون هیچ کسى نمى‏تواند به تو رشد بدهد. این تو هستى که در هر موقعیتى مى‏توانى رشد کنى و یا خسارت ببینى.

گیرم تو در کنار رسول باشى و یا همراه فاطمه، این درست که اینجا زمینه بهتر است، ولى این هم هست که تکلیف بیشترى از تو مى‏خواهند.

97-بلا چیست؟

برای برادرم:

بلا برای ظالم جهت ادب کردن اوست

 و برای مؤمن امتحان است 

و برای انبیاء درجه است 

و برای اولیاء الهی کرامت است.

مسؤولیت درختی است که زمینه‌اش شناخت‌ها و ریشه‌اش اعتقادها و بهارش بحران‌ها و حادثه‌ها و گرفتاری‌هاست.

چهار نوع موضع‌گیری در مقابل بلا وجود دارد:

1-جزع و فزع و بی‌تابی

2-صبر

3-شکر

4-طلب

92-شکستن وجود...

خدایا من دیگر از شکستن هایم ترسی ندارم

و امروز دستم شکست ...

این بدن امانت توست در دست من

و هر کاری با آن انجام دهی ، برای من حقی نیست

من باید با سرمایه های موجودم سود ببرم

با دست شکسته

با پای زخمی

با گردن درد

و من باید نسبت سرمایه به سودم را بالا ببرم

دستم مال توست

گردنم مال توست

پایم مال توست

شکستن های اینها برای من تکراری شده

من در انتظار شکستن وجودم هستم

آن را بر من ارزانی دار ...

بگذار شکسته بشوم تا تو را درک کنم

ای عزیز کامل

می دانم تا رسیدن به تو راه زیاد است ولی هر چه دارم را باید جمع کنم

به قول حضرت مولا علی(ع):

69-حتی اگر سرمایه ات به کمی نخ باشد ، که مطمئنم نیست ، وگرنه الآن اینجا نبودی ...

حتی اگر سرمایه کوچکی داشته باشی

که به زعم خودت نتوانی با آن به دیگران کمک کنی ...

به قول استاد رفعت ماها به مقدار سعی مان مربوطه نه به مقدار سرمایه مان نه مقدار سودی که می بریم ...

وگرنه پیرزنی که با چند تخم مرغ به جبهه کمک می کند با تاجری که میلیون ها کمک می کند را نمی توان مقایسه کرد

چرا که پیرزن از غذایش کم شده ولی تاجر از غذایش کم نشده است ...

66-در پاسخ به ب. نون در مورد پست رشد (1)

سلام بهنام جان

در مورد قسمت اول:

در مورد خودم بود و درمان من می شود که عیب از من است نه عمل و تفکر افراد

بعضی اوقات اصلا بد حجاب را دیدن می شود درمان من

وقتی ترس داری و دلسرد می شوی از همه ی کلام ها و مذهب ها

اینجا این دلسردی می شود درمان

قاعده ی تبدیل است برایم

شاید بگویی این عین بی خیالی است و بی توجهی ، امر به معروف کجا رفته ، واجب فراموش شده نداریم و هزار چیز دیگر ...

ولی آن بدحجاب می شود درمان درد دید من به افراد

درمان اضطراب من

65-رشد(1)

نمی دانم چرا در برخورد ها همیشه کمی دلسرد می شوم از خودم ، با کوچکترین ناراحتی از افراد ،

 از او در من حسی ایجاد می شود که تا به حال برایش واژه ای پیدا نکرده ام ، 

می دانم کینه نیست ، می دانم حسد نیست ، می دانم غرور نیست

می دانم امثال اینها نیستند ...

حسی مانند ترس است همراه با اضطراب و دلسردی از همه چیز

از این ترکیب ها نمی دانم چگونه نتیجه بگیرم برای درمان این حس

اصلا شاید درمان نیاز نباشد

شاید خود این ترکیب ها درمانی باشند برای من 

برای خود خود من ...

ولی به قول استاد برعکس آن هم هست :

57-فلسفه برنامه گروهی با یکدیگر

به قول حضرت علی(ع):

ارید ان اداوی بکم و انتم دائی، کناقش الشّوکه بالشّوکه و هو یعلم انّ ضلعها معها

می خواهم بوسیله شما به درمان بیماری ها بپردازم، ولی شما خود درد و بیماری من هستید، و من بسان کسی هستم که بخواهد خار را بوسیله خار بیرون آورد، با این که می داند خار همانند خار است.

داداش و دوست من:

من مانند خاری هستم که درد تو که همان خار هست را بیرون بیاورم

و تو مانند خاری هستی که می خواهی خار را از پای من در بیاوری

من به تو نیاز دارم چون تو به من نیاز داری

و تو نیز به من نیاز داری چون من به تو نیاز دارم

....

 

53-جرئت

- سلام

-سلا اااااااام

-علی جون ما الآن کجاییم؟

-الان بر فراز قله ...

- کی رسیدیم؟

-خواب بودی ،  فرصت دیدن این لحظه رو از دست دادی...

-چرا منو بیدار نکردی (به تو هم میگن رفیق)؟

- به خدا من خیلی سعی کردم حتی چند باری چشما تو باز کرده بودی ولی دوباره خوابیدی و وعده ی

 10 دقیقه دیگه رو دادی...

(برادر و دوستم در حال گریه کردن است و هر چه من سعی در آرو م کردن اون رو دارم ، فایده ای نداره ....)

و اما:

51-باغ وحش بزرگ شاید هم جهنم

عرضم این است که ما یک چیزهایی را به خودمان بسته ایم که بیرون از ما نیستند.

سگ ها بیرون از ما نیستند،که هوس های ما ،بخل های ما،غرورهای ما هستند.اصلا بحث سگ نیست،که سگ با وفاست.

به خدا قسم!هر کدام از ما به تنهایی یک باغ وحشیم!

ما به هیچ کس ،حتی به خودمان هم رحم نکرده ایم!

به یکی از رفقا به شوخی می گفتم :ما وقتی با هم جمع می شویم،به گونه ای با یکدیگر برخورد می کنیم که همه باید برویم

صافکاری ،چون همه به هم می مالیم و همدیگر را زخمی می کنیم!

47-دوست و برادرم و دوراهی اش

کاری که تریبت اسلامی می خواهد با ما انجام دهد ،

 می خواهد ما را به سر دوراهی هدایت کند تا بتوانیم انتخاب کنیم.

36- جواد(ع) حتی تنها در خانه خودش...

با حضورت ستاره ها گفتند

نور در خانه ی امام رضاست

 

کهکشان ها شبیه تسبیحی

دستِ دُردانه ی امام رضاست

 

35- درخت بی ثمر ما ...

از همه ما عمری رفته است.من گاهی به خودم نگاه می کنم ،می بینم فاصله زیاد گرفته ایم.

شاید ده یا بیست سال پیش بود که از همین رشک شما در مشهد رد می شدم.

بهاری بود و درخت های گیلاس دو طرف رودخانه ،همه سفید شده و شکوفه های عجیبی داده بودند.

من در یک لحظه با خودم فکر کردم که یک بهار بر این چوب ها گذشته

 و این همه شکوفه گرفته و سفید شده اند،اما بهارهایی بر ما گذشته است که برای یک بار ،یک شکوفه هم نداده ایم!

یک میوه هم نداشته ایم و دل صاحبمان را خوشحال نکرده ایم.

این درخت ها باغبانشان را خو شحال می کنند،کشاورزان را دل خوش می کنند،اما ما برای "ولی"مان جز غم و آفت و رنج،هیچ نتیجه و ثمری نداشته ایم!

عین صاد 

( بهار رویش  ص 149و 150)

25- خود خسته گی

همین است که در چنین چهارچوبی ضعف‌ها را انحراف نمی‌شناسیم و کار خودمان را تکمیل می‌دانیم...

و دفاع از این همه را نه برای وجاهت خودمان، که برای استحکام می‌خواهیم و این است که در برابر آن‎هایی که کسی در

 برابرشان نیست، ایستاده‌ایم و آن‎ها را که از پای می‌افتند و خسته می‌شوند، برپا می‌داریم...

و آبرو و خون خود را هم اگرچه از دست بدهیم، به‎دست آورده می‌دانیم.