83-هشتمین صفحه غم نامه (روز هشتم محرم)

امام حسین(ع) حضرت عباس را برای آب آوردن مامور می کند و حرکت می دهد

صفوف دشمن درهم شکسته می شود و آب به خیمه ها می رسد ...

 

دو راهی عمربن سعد:

راه حق:

ملاقات امام(ع) با ابن سعد:

حضرت فرمود:« ای پسر سعد! ایا با من مقاتله می کنی و از خدا هراسی نداری؟» ابن سعد گفت:« اگر از این گروه جدا شوم، خانه ام را خراب و اموالم را از من می گیرند و من بر حال افراد خانواده ام از خشم ابن زیاد بیمناکم.» حضرت فرمود:« تو را چه می شود؟ خدا جان تو را به زودی در بستر بگیرد و تو را در روز قیامت نیامرزد...گمان می کنی که به حکومت ری و گرگان خواهی رسید؟ به خدا سوگند چنین نیست و به آرزویت نخواهی رسید.

 

 

 

راه باطل:

عبیدالله طی نامه ای عمر بن سعد را تهدید به عزل و برکناری کرده، می گوید:« اگر از فرمان من سر باز زنی، مسئولیت لشکر را به شمر بن ذی الجوشن واگذار خواهم کرد.

 

 

 

پ.ن:

و خودم را می بینم که در هر دوراهی سر حق را فدای راه باطلم میکنم برای چیز کمی ، و فراموش کردن خودم که ظلمی بزرگ به خداست، 

وگرنه پوشاندن حق می شود همان راه شمر و یزید و معاویه و عبیدالله ...

و من چه کنم از این روزهایم که هر لحظه دارم سر حسین را می برم و حق را می پوشانم؟

و همچنان این سوال باقیست که :

تفاوت من با یزید و شمر و معاویه و عبیدالله در چیست؟

(در قسمت های بعدی حتما می گویم)