228-قصه ی مادر بزرگ

قبل از عید با مادرم رفتیم خونه مادر بزرگ 

عکس دایی ام رو دیورا دیدم که قدیمی بود

البته همه خانواده ما احترام خاصی برای دایی مان قائل بودیم و هستیم و خواهیم بود

مادر بزرگم گفت: آره این عکس دیگه قدیمی شده

منم پیش خودم گفتم حتماً یه عکس باید ازشون طراحی کنم و به دست شون برسونم 

روز هفتم عید امسال بود با مادر شاسی که طراحی کرده بودم و سفارش دادم اصفهان رو چوب بزنن کادو گرفته بردیم

خونه مادر بزرگ ، بقیه هم اونجا بودن، یکی از دایی ها، پسر دایی و ...

مادر بزرگم اول با دیدن یه هدیه کادو گرفته تعجب کرده بود، ولی وقتی هدیه باز کرده بود

بوسه ای بر عکس زده و با حالت خاصی گفت این عکس رو بزنین و عکس قبلی رو دربیارد ...

داخل این همه طراحی ای که کردم ، این یکی فرق داشت، دل مادر شهیدی رو شاد کرد.

ان شاالله همه مادر های شهدا همیشه سالم و سلامت باشن

از مادر احوال مادر بزرگ رو می پرسیدم و همه اش دعا دعا میکردم تا آماده شدن طراحی خدا کنه مادر بزرگم باشه و عکس 

جدید رو ببینه و دلش شاد بشه ....

امام خامنه ای خامنه‌ای: 

من به فرزندانی که پدران شهید خود را هرگز ندیدند، به همسرانی که سنگینی فراق همسر و یار و غمخوار خود را تحمّل کردند، عرض میکنم:

 عزیزان من! با شهادت عزیزانتان، شما خسارت و ضرر نکردید. عزیزانِ شما اگر از دست شما رفتند، اما در خزانه گرانبهای شهادت الهی، شخصیت‌شان همچنان محفوظ و حاضر و ناظر است. این زندگی میگذرد و همه کس خواهد رفت؛ اما آن کسی سرافراز است و بُرد کرده است که رفتن او از این دنیا، برای مردم و دین و تاریخ و کشورش دستاوردی داشته باشد. 

چنین انسانی است که خدای متعال او را از ملائکه هم بالاتر دانسته است.

 ۱۳۸۰/۰۸/۲۰