72-سومین صفحه غم نامه (روز سوم محرم)
هر فردی یک روح الهی و یک روح شهوانی دارد
عمربن سعد هم از این امر مستثنی نیست ...
روز سوم است عمر بن سعد را قومش از جنگ با حسین (ع) برحذر می دارند ، سوگندش می دهند...
عمربن سعد دو پسر دارد یکی مشوق جنگ با حسین یکی منع کننده پدر از جنگ با امام
....
پ.ن 1 :
ظرفیت عمر بن سعد از جنگ نکردن با امام حسین (ع) بیشتر بود
یک طرف : قوم او ، یکی از پسران او و مهمتر از ان دو ، امام او ...
طرف دیگر : پسر مشوق جنگ با امام ، زمین و پادشاهی ملک نارسیده ی ری ...
عمر بن سعد اگر لحظه ی به ظرفیت و استعداد خود نگاه می کرد ، الان مانند حر آزاد بود ، و این طعم را به آسانی می چشید...
و این ظرفیت همان پسرش بود همان قومش بود و همان امامش
و گناه بزرگ عمربن سعد این بود که این ظرفیت را فراموش کرد
و مهمتر از آن امام خود را به ملک و پادشاهی نارسیده ی ری فروخت
و این گرانفروشی ای بود که در تاریخ کمتر انسانی آن را انجام می دهد
پ.ن 2 :
و پ .ن 1 نیز برای من صدق می کند ، و برای هر کسی که می خواهد آزاد شود ...گرانفروشی نکنیم به حق خدا و امام زمان مان ، وگرنه به قول حضرت آقا سیلی سختی خواهیم خورد ، از ما گفتن ...
