188-مرگ(2)

برای میم صاد (2) :

خواب جایی هست که خودشناسی انسان از خودش بهتر نمایان میشه ، یادم هس استادی داشتیم، شرحی از زندگانی

عارفی را ذکر می کرد و می گفت:

این عارف در خواب هم گناه نمی کرد.

من که معبر خواب نیستم و چیزی را هم ادعا ندارم ، ولی با این خوابی که برایم فرستادی 

 فهمیدم که هنوز از مرگ می ترسی....

و این ترس ریشه دارد در کارهایی که کردیم و کارهایی که نکردیم.

187-مرگ(1)

برای میم صاد

یا حضرت عزراییل ادرکنى!

 از مدت‏ها پیش کشش جبهه را در خودم احساس مى‏کردم. این احساس، احساسى آشنا و عمیق بود.

 ریشه‏ ى این احساس را از اوائل بلوغم مى ‏شناختم. تنگى دنیا، عشق به مرگ را در من بر مى‏ افروخت. و این عشق با حالت‏هایى که از پدرم مشاهده مى ‏کردم، روشنایى زیادترى مى‏گرفت و جلاى بیشترى مى‏ یافت. 

پدرم بارها مى‏ گفت: 

اگر انتحار جایز بود - ولو على کراهة - خودکشى مى‏ نمودم؛