سکانس اول (چهارشنبه ساعت 12:30 رو به روی تربیت بدنی دانشگاه):
المپیاد ورزشی جدیدالورودهای دانشگاه
من شدم داور مسابقه فوتبال چمن مصنوعی
مسئول تربیت بدنی قبل از برگزاری می گوید:
- ۲ نظر
- ۲۲ آذر ۹۴ ، ۰۱:۱۵
- ۲۲۲ نمایش
سکانس اول (چهارشنبه ساعت 12:30 رو به روی تربیت بدنی دانشگاه):
المپیاد ورزشی جدیدالورودهای دانشگاه
من شدم داور مسابقه فوتبال چمن مصنوعی
مسئول تربیت بدنی قبل از برگزاری می گوید:
وای از روزهای گذشته ام
که از سر دلسوزی و خارج نشدن از کالبد تکراری ام
مصداق آیه ی
و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله ...
نشدم
و دلسوزی ام در تربیت از هوای نفس من بود
الهی العفو ار این دلسوزی های نفسانی
الهی العفو
الهی العفو
....
...
..
.
ورود در کار تشکیلاتی اگر هدفش رشد نباشد باید حداقل در یکی یا همه این چهار گروه قرار گرفت:
گروه 1:
کسانی که دچار عادت هستند ، عادت کرده که عبادت کند عادت نکرده عبودیت کند
گروه 2:
کسانی که احساس و عاطفه شان دگیر است ، مثلا می گویی چگونه وارد تشکیلات شدی می گویند راهیان
گروه3:
کسانی که به مقبولیت نیاز دارند ، تا بگویند این آقا زیادی گردنش کلفت است ، نیاز و عقده قدرت
گروه4:
کسانی که دچار منفعت طلبی اند ، آمدند در تشکیلات تا سربازی شان کم شود ، کیک و ساندیسی ، اردویی ، ماشینی روندنی بیندازند، موتور سواری ای ، لباس رزمی ای ، منم منمی به راه بیندازند
شاید یک روز برگردی و ببینی چه شده ، سعی کن آن روز فردایت نباشد
-بی سیم چی
-بله
-مخابره کن به برادرم
-چی بگم
-بگو:
نقش همه ما در کار گروهی یکسان است ، مانند زمان حضرت رسول
جعفر و مصعب مسئول پایگاه فکری اسلام بودند
حضرت خدیجه مسئول پایگاه مالی اسلام
و دیگران مسئول جهاد
نقش همه این سه گروه گسترش اسلام بود
ولی شغل ها تفاوت داشت
ما هم همین گونه ایم
نقش همه ی ما یکسان است
ولی شغلمان فرق می کند
در لشگر امام زمان هم همین گونه است
شغل ها زیاد اند ولی نقش ها یکسان
یه سوال:
تو دوست داری گارگر ساختمانی لشگر امام زمان باشی
یا متخصص لشگر کفر؟
وای به آن روزی که غرورهایمان مانع شوند
وای از آن روزی که فکرهایمان از هم مخدوش شود
وای از آن روزی که کسی از بیرون مصداق آیه شهاب ثاقب شود
وای بر نفسمان
و فقط می توانم بگویم
الهی العفو از خودم
پ.ن :
دلم تنگ است از این همه دعا برای رسیدنت
و رشد به سمت همان جایی که میگویی رضوان ...
و من یخرج من بیته مهاجرا الی الله ...
من و برادرم اگه :
از خودمون از آرزوی های حقیرمون از تمناهای کوچک مون
رها بشیم
از این خونه ای که برا خودمون اطرافمون ایجاد کردیم
بیرون بزنیم
مرزها رو زیرپا از بین ببریم
اون وقت به رضوان می رسیم
اون وقت شهید میشیم
...
امروز تغییری در برنامه هایم رخ داد
که تبدیل شدم به انسانی دیگر
که رویکردم به ترکیب استعداد هایمان جهت گرفت
برای انقلاب درونی ام
که می دانم این جایگاه من نیست
و باید به استحاله قلبی برسم
و تا آن روز چیزی نمانده
ولی به قول حضرت علی (ع):
آه من قلّه الزّاد و طول الطّریق و بعد السّفر و عظیم المورد؛
آه از کمی زاد و توشه و طولانی بودن راه و دوری سفر (آخرت) و عظمت مقصد
وقتی بدانی درد از کجاست ولی از ترس باز شدن زخم این گناه
که نکند با باز شدنش بوی تعفنش همه جا را بردارد
ساکت میمانی ، و حتی توفیق توبه که هیچ توفیق شفاعت را هم از دست می دهی ...
.................
امام صادق(علیه السلام)
إنّ المُؤمنَ لَیَنوی الذَّنبَ فیُحرَمُ رِزقَهُ.
همانا مؤمن نیت گناه میکند و بدان سبب از روزی خود محروم میشود.میزان الحکمه: ح ۲۱۰۳۸