245- تاریخ تطبیقی

غصه نامه:

 

میدان خالی از مرد شده است، ملیجک میدان غرب گرایی دم تکان می دهد برا قدرت و نفوذیان آنقدر به دهان دولت مزمزه کرده اند که حاضر نیستند از آنها بگذرند، که آنقدر خودشان هم دیده اند که آش غرب دوستی شان دهان سوز شده است، که گفته اند موضع ملیجکمان موضع دولتمان نیست، خدا به خداوندی خودش می داند که اگر ترقه کبریتی کنار این ملیجکان دور میزنشین ناتدبیر و ناامید صفت بترکد، اشکشان در می آید، کجاست آن معاون وزیر که از گریه سن یهودیِ صهیونیست مذاکره کننده دلش به رحم می آید و هر سال نو میلادی برایش کارت پستال می فرستد، ولی هنوز که هنوز است نمی داند طرفش مسیحی نیست، کجاست آشنایی که استعفا را بر قرار ترجیح داده و می دهد، ای کاش پره ها کنار برود، و مردم ببینند از پرستو بازی اعتدالیون در دولت که گندش خودشان را هم شرمنده کرده...

شهید نواب صفوی مگر نه این بود که برای کیان شیعه احمد کسروی را برای کتاب شیعه گری اش به درک واصل کرد؟

در دولت طاغوت احمد کسروی نماد می گردد، ولی در دولت جمهوری اسلامی با 300 هزار شهید کار به جایی رسیده که در روز روشن به مرد میدان توهین می کنند، و به اسم آزادی می زنند، و از افتخارات نظام می دانند، آقای ربیعی بلندگوبدست دولت، مشاور میرحسین، بازجوی زن شهید امامی، کجای توهین به نظام، مساوی با آزادی است؟

 

ظریف در حد احمد کسروی هم نیست، دوستی داشتم می گفت، باید از محافظان رهبر کم کنند و به محافظان ظریف اضافه کنند، آری صدای ترور دروغین و نماد سازی جریان اصلاح طلب از جریان سعید عسگر و سعید حجاریان خیلی هم نخ نما نشده است،

 

شهید شمس آبادی فرمودند: کسی که حب منتظری را در دل داشته باشه بوی بهشت را نمی فهمد.

امام فرمود: او(مصدق) مسلم نبود.

و تو ظریف از مصدق و منتظری و کسروی و ... هم کمتری، دروغ های روشن فکری ات به درد پرستوهای مهاجر سفارت خانه های اروپایی وزرات مطبوعه ات را می خورد، گفتند صبر کنیم، چشم صبر می کنیم، صبر انقلابی