240- شصت و 8 روز بعد ...

68 روز بعد ...

امروز 68 روز است که در بیمارستانم، پدر و مادر دلتنگ دیدار ما هستند، شب و روز برایم نمانده، صبح از ساعت 6 بیداریم، عصر کمی استراحت، و شب تا ساعت 10 بیمارستانم، تا ساعت 1 شام و نظافت، 4 ساعتی هم خواب ناقابل ...

ویزیت مشاوره بیمار، طراحی های گرافیکی (پوستر، بنر، کلیپ آموزشی و ...)، نمونه گیری از بیمار و سایر کارهای جانبی.

ولی از خودم راضی نیستم، کم کاری زیادی انجام دادم، ان شاالله خدا به حق ماه رجب و شعبانی که هیچ کاری نکردم، مرا ببخشد، ان شاالله در ماه مبارک رمضان جبران کنم، 

به قول حضرت علی (ع) :
آه من قلّه الزّاد و طول الطّریق و بعد السّفر و عظیم المورد

 

به قول استاد:
همیشه کار برای همه کس هست ...

و کم کاری من ، که دست خالی ام، و هنوز به دنبال سر منزل مقصود شهود 



دعای توبه صحیفه سجادیه:

 

یااِلهى - عَدْلَکَ

الهى
 

اِنْ عاقَبْتَهُ، وَ لایَسْتَعْظِمُ عَفْوَکَ اِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ وَ رَحِمْتَهُ،

اگر این بنده را عقوبت کنى منکر عدالت نشود، و اگر از وى بگذرى و بر او رحمت آورى عفوت را عظیم نشمارد،
 

لِأَنَّکَ الرَّبُّ الْکَریمُ الَّذى لایَتَعاظَمُهُ غُفْرانُ الذَّنْبِ الْعَظیمِ.

زیرا که تو خداى کریمى هستى، که عفو گناه بزرگ در نظرت بزرگ نمى‏ نماید.