201-دو راهی حرم با حرم(عباسی و حسینی ) تا حرم (زینبی)

 

چله نشینی(زیارت عاشورا با صد لعن و صلوات)  هم کرده باشی خبر را روز آخر می دهند،

38 روز نگذشته بود که خبر را آوردند

و من با چه شوقی 

دست به دامان پدر و مادر برای رهایی از بند دنیا شدم

عجز و ناله و التماس را تمام کرده بودم

جواب:

نه

دو روز بعد راهی کربلا شدم، دروغ نگفته باشم، 

دلم پر بود، از همه چیز و همه کس

ولی چه می شود کرد

دلم از خودم باید پر باشد که هر روز گناه و گناه که توفیق عمل نیک نداریم

1452 ستون را بروی 

ستون آخر کم بیاوری

کم آوردن آن لحظه حس کردم

دوراهی حرمین با حرم بودم 

اول دوست داشتم زینبی شوم 

بعد عباسی و بعد حسینی

ولی راه نداند و گفتند باید بروی حسین و خروشش را برای اولین بار با پای پیاده ببینی

دلم گرفته از خودم

آرزوی زینبی شدن را در حرمین انجام دادم ، قسم دادم به حضرت زهرا(س) ، آن هم طلبکارانه

منتظرم ، و منتظر تا بار دیگر با پای خودم بروم زینبی بشوم

 

باز هم یاعلی و بازهم که یک ماه و اندی از اربعین میگذرد

تا روز زینبی شدن عهدی دیگر میکنم 

با زیارت هر روز عاشورا

تا روز موعود

و روز موعود این بار اذن ورود نیست 

روز موعود اذن روز شهادت است.
 

کلام امام راه:

ذکر راه: